Η Χωροφυλακή, η Κηφισιά και το απαρατήρητο εκκλησάκι στο πεζοδρόμιο.

Περπατώντας σε έναν όχι πολυσύχναστο δρόμο της Κηφισιάς έπεσε το μάτι μου σε ένα εκκλησάκι στο πεζοδρόμιο, το οποίο δεν είχα ξαναπροσέξει, ενώ έχω περάσει πολλές φορές από το σημείο αυτό, κυρίως εποχούμενος. Βλέπετε, ο δρόμος είναι μονόδρομος και η φορά των αυτοκινήτων κρύβει το εκκλησάκι αρκετά καλά, καθώς η αριστερή πλευρά από το εκκλησάκι είναι ακριβώς δίπλα σε ένα τοίχο, ο οποίος κόβει εντελώς το πεζοδρόμιο και τον εντοπισμό του! Περπατώντας με αντίθετη φορά από την κίνηση των αυτοκινήτων θα μπορέσει να το εντοπίσει κάποιος εύκολα.

Πλησιάζοντας το εκκλησάκι διαβάζω: "Εις μνήμην Αθανασίου Κιούση Ενωματάρχου δολοφονηθέντος την 18-11-1981 εν τη εκτελέσει του καθήκοντος. Η οικογένειά του."

Αμέσως σκέφτομαι τι να είχε γίνει στο σημείο αυτό και που θα έβρισκα πληροφορίες! Ψάχνοντας στο διαδίκτυο δεν κατάφερα να βρω καμία αναφορά στο όνομα που αναγράφεται ή κάτι σχετικό με τη δολοφονία του Ενωμοτάρχη Αθανασίου Κιούση. Κανένα αποτέλεσμα δεν υπήρχε μέχρι που η αναζήτηση μου προχώρησε στην ιστορία της Χωροφυλακής, του ιστορικού αυτού Σώματος Ασφαλείας, το οποίο αργότερα άλλαξε και έγινε η Ελληνική Αστυνομία που γνωρίζουμε όλοι σήμερα. Το σώμα αυτό εξέδιδε ένα μηνιαίο περιοδικό,την "Επιθεώρηση Χωροφυλακής", το οποίο έχει ψηφιοποιηθεί και διατίθεται δωρεάν προς χρήση. Με βάση το περιοδικό αυτό και με τη βοήθεια λίγων άρθρων από τις  εφημερίδες της εποχής, το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται και βρέθηκαν όλα σχεδόν τα στοιχεία για τον αδικοχαμένο Ενωμοτάρχη, τα οποία παρατίθενται παρακάτω... 
Ήταν βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1981 όταν ο Γ. Π. Στεφάνου, γνωστός στην αστυνομία για πολλά αδικήματα και ο φίλος του και συνεργός του Σ. Θωματζίκος φτάνουν στο μπαρ "Station Pub" στην Κηφισιά. Εκεί ο Στεφάνου και ο Θωματζίκος διαπληκτίζονται με κάποιον πελάτη του μπαρ τον οποίον ξυλοκοπούν αγρίως. Ο Στεφάνου φεύγει για λίγο και γυρίζει με μια κυνηγετική καραμπίνα στα χέρια, όπως δήλωσε ο ιδιοκτήτης του μπαρ. Μετά από λίγο καταφθάνουν με το περιπολικό ο Ενωμοτάρχης Αθανάσιος Κιούσης μαζί με τρεις Χωροφύλακες (Α. Κανελλόπουλος, Δ. Σακκάς και Σ. Γιαννούλης). Ο Ενωμοτάρχης μαζί με τους Χωροφύλακες, εκτελώντας το καθήκον της νυχτερινής τους βάρδιας, καλούν τον Στεφάνου να παραδόσει το όπλο του. Οι μάρτυρες μάλιστα δήλωσαν ότι ο Αθ. Κιούσης πλησίασε αργά-αργά τον Στεφάνου και του ζήτησε να παραδόσει το όπλο χωρίς εκείνος να κρατάει κάποιο όπλο. Τότε ο Στεφάνου πυροβολεί και ο Ενωμοτάρχης πέφτει νεκρός στην άσφαλτο και μαζί του πέφτει και ο Νόμος λαβωμένος, όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε στον Τύπο την εποχή εκείνη! Η ώρα ήταν 1:05 το πρωί της 18ης Νοεμβρίου. Από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκαν επίσης οι δύο από τους τρεις Χωροφύλακες. Πάνω στην σύγχυση και τον πανικό που επικράτησε στη συνέχεια, οι δράστες κατάφεραν να διαφύγουν. Ο Στεφάνου εντοπίζεται την επόμενη μέρα σε ένα μαγαζί με παπούτσια στο Μαρούσι όπου και κρυβόταν για ώρες. Οι Χωροφύλακες παρακολουθούσαν προσεχτικά την κρυψώνα του, ώσπου τελικά μπήκαν στο μαγαζί. Ο Στεφάνου παραδόθηκε και ομολόγησε πως κρυβόταν γιατί σκότωσε τον Ενωμοτάρχη και ότι την καραμπίνα του εγκλήματος την πέταξε σε ένα χωράφι το οποίο υπέδειξε αργότερα στους αρμόδιους. Μάλιστα μετά την ομολογία του ζήτησε την επιείκεια της Πολιτείας για να μεγαλώσει τα τρία ανήλικα παιδιά του!
Αργότερα, σε εφημερίδα του Φεβρουαρίου του 1983 αναφέρεται ότι σε δύο μήνες περίπου θα παρέλθει το 18μηνο  της προφυλάκισης, χωρίς να έχει ξεκινήσει η δίκη, οπότε υπήρχε ο κίνδυνος να αφεθεί ελεύθερος ο δράστης! Στη συνέχεια, στις 24/3/1983, αναφέρει η ίδια εφημερίδα ότι την προηγούμενη μέρα ξεκίνησε η δίκη στο Κακουργοδικείο Αθηνών για τους δύο κατηγορούμενους με καταθέσεις μαρτύρων. Η απόφαση του δικαστηρίου δεν αναφέρεται, οπότε δεν γνωρίζουμε τη συνέχεια.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο άτυχος Ενωμοτάρχης ήταν 30 ετών, είχε καταγωγή από τη Φθιώτιδα, ήταν παντρεμένος και είχε δύο ανήλικα παιδιά (2 ετών και μερικών ημερών το δεύτερο). Η συμπαράσταση του κόσμου και του Σώματος φαίνεται ότι ήταν συνεχής και έμπρακτη αφού η οικογένεια δεχόταν συνεχώς ηθική και οικονομική βοήθεια από την πρώτη κιόλας στιγμή του γεγονότος.

Αφιερώνεται στη μνήμη του Ενωμοτάρχη Αθανασίου Κιούση και τους οικείους του!

Στείλε κι εσύ το άρθρο σου!

Facebook Dedications1 Blog